۱۳۹۰ خرداد ۹, دوشنبه

اندر احوالات مابين زمين و آسمان ماندن

سلام . خيلي وقته كه ننوشتم و مثل هميشه درگير بودم و اصولا ما ايرونيها آدمهاي درگيري هستيم پس شما دوستان كاملا درك مي كنيد.
و اما ..... دو هفته پيش ما خواستيم يه ذره وكيلمون رو كه داره مگس مي پرونه رو كاري كنيم كه يه ذره كار كنه و يه اي ميلي به اين اداره مهاجرت در لندن بزنه. اونهم گفت مال همه تاخير افتاده مال شما هم همينطور خيلي سخت نگير و صبر كن. منهم كه كلا اعصاب نداشتم گفتم خودم اي ميل مي زنم كه زدم. بعد از ده روز و ده ساعت و ده دقيقه و ده ثانيه جواب اومد كه::::::::: فايل شما همچنان در حال تحقيق درباره پيشينه شماست و ما الان نمي تونيم بهتون بگيم كه كي كارتون تموم  ميشه . هرموقع بشه براتون نامه مي نويسيم.
اين جواب منو تا حدودي خوشحال كرد چون به خيلي از اونهايي كه سال 2007 اقدام كرده بودند گفتند كه مديكاتون بعد از دو سال ديگه مي آد. ما هم كه يه بار مديكال داديم و همون مديكال از حيث انتفاع ديگه خارجه  و بايد دوباره منتظر مديكال دوم باشيم . القصه اينو كه گفتن من خيالم راحت شد كه حالا حالاها ما كانادا برو نيستيم كه نيستيم. بنابراين بر تصميم خودم مبني بر اينكه زندگي روزمره خودم رو ادامه بدم مقيد تر شدم و قصد دارم تصميمات بزرگ شير گاو پلنگي بگيرم.
اوضاع امارات هم خوبه فقط رابطه با ايران و ايراني بده و ما هم آسه مي ريم آسه مي آيم كه گربه شاخمون نزنه كه مجبور بشيم برگرديم.
شنيدم كه به ايراني هاي بالا 35 سال ويزاي اقامت نمي دن كه خب اين نور علي نوره پس خيلي به فكر امارات نباشين. اميدوارم شما ها خبرهاي خوبي داشته باشين.